Op weg naar Knysna
Het ontbijtbuffet van Aan de Oever is uitgebreid: fruitsalade, yoghurt, muesli, brood, hartig en zoet beleg en ei (roerei, gekookt of gebakken op bestelling). Als verrassing is onze auto ook nog gewassen en krijgen we in een papieren zakje twee vers gebakken muffin voor onderweg mee.
De dag start regenachtig. We hebben vandaag nog een flinke autorit van 300 kilometer voor de boeg. We rijden naar Knysna (uit te spreken als Nijsna), een plaatsje bekend om haar geweldige ligging. In Knysna hebben we daarom ook drie nachten een lodge geboekt.
Het eerste gedeelte van de route gaat weer over de N2. De N2 heeft over het algemeen maar één rijbaan. Af en toe zijn er inhaalplekken, maar voor de ongeduldige chauffeurs te weinig. Daar hebben de Afrikanen iets op gevonden. Het langzamere verkeer wijkt – bij achterop komend verkeer – deels uit naar de vluchtstrook. Het snellere verkeer kan dan rechts op de rijbaan inhalen. Na de inhaalactie gaan de alarmlichten als dankje kort aan. Ben maakt zich de Afrikaanse rijstijl gauw eigen. Regelmatig rijden we met de linkerbanden op de vluchtstrook of knipperen onze alarmlichten toch vaker?
We volgen de beroemde Tuinroute, die grofweg tussen Mosselbay en Tsitsikamma National Park ligt. De route geldt als een van de mooiste stukken van Zuidafrika. Het is een hele avontuurlijke en toegankelijke route met uitbundige flora die het hele jaar door bloeit. De infrastructuur is goed. Vroeger was de hele kuststrook bedekt met regenwoud. Jammer genoeg is het grootste deel van het regenwoud gekapt, maar delen kunnen we nog steeds zien. Over een paar dagen logeren we in het Tsitisikamma National Park waar de oceaan en het regenwoud naast elkaar liggen.
Na George pakken we de Zevenpassenweg, ook wel de Old Knysna George Road genoemd. Vroeger was deze weg onderdeel van de Tuinroute. De Tuinroute vervolgt zich nu over de N2. Parallel aan de N2 loopt de Zevenpassenweg. De weg is ongeveer 75 kilometer lang en 160 jaar geleden aangelegd.
Grotendeels zijn het gravelwegen. Weinig toeristen rijden deze weg. De weg begint verhard. Het is wel enige tijd geleden dat de weg onderhouden is. De rijbaan is smal. We rijden met de Nissan op het midden van de weg. Over de bruggen kan maar 1 auto tegelijk. Grote, groene varens groeien langs de kant van de weg. De toppen van de bomen maken een haag over de weg. De begroeiing is enorm dicht. De weg kronkelt omhoog en weer naar beneden en wordt steeds breder. De begroeiing wordt steeds minder. En dan staan we in Wilderness. De TomTom stuurt ons - na twee passen - van de route af. We keren niet meer om en rijden door naar Knysna.
Knysna staat bekend om het hout. Er zijn veel winkels waar je houtsnijwerk kunt kopen. Het dorp ligt tussen Plettenberg Bay en George in en heeft 54.000 inwoners. Het grote bosgebied en de Knysna Lagoon trekken veel toeristen.
We logeren drie nachten in Abalone Lodges, een park met 16 blokhutten.
Onze blokhut heeft een bubbelbad, sateliettelevisie, een kitchenette met koelkast, magnetron en tweepits gasstel en een eigen badkamer.
Op de bovenverdieping hebben we een prachtig uitzicht over de lagoon. Wifi is inmiddels ook beschikbaar en gratis, maar wel zeer traag.
De dag start regenachtig. We hebben vandaag nog een flinke autorit van 300 kilometer voor de boeg. We rijden naar Knysna (uit te spreken als Nijsna), een plaatsje bekend om haar geweldige ligging. In Knysna hebben we daarom ook drie nachten een lodge geboekt.
Het eerste gedeelte van de route gaat weer over de N2. De N2 heeft over het algemeen maar één rijbaan. Af en toe zijn er inhaalplekken, maar voor de ongeduldige chauffeurs te weinig. Daar hebben de Afrikanen iets op gevonden. Het langzamere verkeer wijkt – bij achterop komend verkeer – deels uit naar de vluchtstrook. Het snellere verkeer kan dan rechts op de rijbaan inhalen. Na de inhaalactie gaan de alarmlichten als dankje kort aan. Ben maakt zich de Afrikaanse rijstijl gauw eigen. Regelmatig rijden we met de linkerbanden op de vluchtstrook of knipperen onze alarmlichten toch vaker?
We volgen de beroemde Tuinroute, die grofweg tussen Mosselbay en Tsitsikamma National Park ligt. De route geldt als een van de mooiste stukken van Zuidafrika. Het is een hele avontuurlijke en toegankelijke route met uitbundige flora die het hele jaar door bloeit. De infrastructuur is goed. Vroeger was de hele kuststrook bedekt met regenwoud. Jammer genoeg is het grootste deel van het regenwoud gekapt, maar delen kunnen we nog steeds zien. Over een paar dagen logeren we in het Tsitisikamma National Park waar de oceaan en het regenwoud naast elkaar liggen.
Grotendeels zijn het gravelwegen. Weinig toeristen rijden deze weg. De weg begint verhard. Het is wel enige tijd geleden dat de weg onderhouden is. De rijbaan is smal. We rijden met de Nissan op het midden van de weg. Over de bruggen kan maar 1 auto tegelijk. Grote, groene varens groeien langs de kant van de weg. De toppen van de bomen maken een haag over de weg. De begroeiing is enorm dicht. De weg kronkelt omhoog en weer naar beneden en wordt steeds breder. De begroeiing wordt steeds minder. En dan staan we in Wilderness. De TomTom stuurt ons - na twee passen - van de route af. We keren niet meer om en rijden door naar Knysna.
Knysna staat bekend om het hout. Er zijn veel winkels waar je houtsnijwerk kunt kopen. Het dorp ligt tussen Plettenberg Bay en George in en heeft 54.000 inwoners. Het grote bosgebied en de Knysna Lagoon trekken veel toeristen.
Onze blokhut heeft een bubbelbad, sateliettelevisie, een kitchenette met koelkast, magnetron en tweepits gasstel en een eigen badkamer.
Op de bovenverdieping hebben we een prachtig uitzicht over de lagoon. Wifi is inmiddels ook beschikbaar en gratis, maar wel zeer traag.
Reacties
Een reactie posten