Meerkat Adventures/Cango grotten
Een kort nachtje. Om half zes staan we op. Met gids Devey van De Zeekoe gaan we stokstaartjes spotten. 's Nacht regent het flink. Het weer knapt gelukkig in de vroege ochtend op. Stokstaartjes houden namelijk niet van regen en kou.
Nog voor zonsopgang rijden we met onze auto naar het territorium van de stokstaartjes. Zij hebben een leefgebied van 3,5 bij 1 kilometer, waarin ze inmiddels meer dan 20 holen hebben. Eerst krijgen we nog een kopje koffie en zien we de zon langzaam opkomen. We wandelen naar de plek waar Devey verwacht dat de stokstaartjes ontwaken.
Afrikanen noemen een stokstaartje een meerkat. Stokstaartjes leven vooral op droge, open vlaktes. Ze leven in groepen van maximaal dertig. Een stokstaartje is 25 tot 35 cm groot, met een staart van 18 tot 25 cm. Ze wegen tussen de 500 en 1.000 gram en worden ongeveer tien jaar oud. Elk stokstaartje in de groep heeft een eigen taak. Sommige dieren zijn wachters en staan op de uitkijk. De wachters staan ook altijd wat hoger zodat ze alles goed kunnen zien. Een fluitend geluid betekent oppassen. Een blaffend geluid betekent gevaar. Alle stokstaartjes, maar ook alle andere dieren in de omgeving, rennen voor hun leven. Verder zijn er ook jagers en babysitters, die op de jongen passen als de ouders er niet zijn.
De zon komt langzaam op. De eerste zonnestralen vallen op de grond. De stokstaartjes slapen uit en laten zich nog niet zien. Pas na achten komen de eerste stokstaartjes uit een gang van het hol. Ze warmen zich op aan de zon en kijken of de omgeving veilig is. Steeds meer stokstaartjes komen naar buiten. We zitten eerste rang. Geweldig om de beestjes zo bezig te zien. Steeds verder gaan ze van het hol. Ze graven in de grond op zoek naar voedsel. Stokstaartjes eten voornamelijk spinnen, slakken en insecten. Ook hagedissen lusten ze graag, maar het favoriete maaltje is een schorpioen. Een stokstaartje klimt op een struik en houdt de wacht. We klappen de campingstoelen in en lopen met de stokstaartjes mee. Na een uurtje breken we weer op. We rijden terug naar ons hotel, waar het ontbijt al voor ons klaar staat.
Na het ontbijt bezoeken we de beroemde Cango Caves. De grotten zijn 20 miljoen jaar oud en staan bekend als Nature Wonders of the World. Er zijn twee tours te boeken: de Heritage Tour van 1 uur en de Adventure Tour die door de nauwste schachten van de grot leidt. In een paskamer kunnen we zien en proberen hoe nauw de schachten zijn. We zien ons niet kruipen door de gangen, met ook nog het risico vast te komen zitten. Zeker de postbox-doorgang klinkt onheilspellend. De Heritage Tour is meer geschikt voor ons.
De rondleiding duurt een uur. We bezoeken verschillende kamers. Aan het plafond hangen stalactieten. Stalsactieten ontstaan doordat naar beneden druppelend water calciet oplost. Het water droogt op, de restjes calciet blijven achter en groeien uit tot stalactieten. Een stalactiet groeit 1 mm per 100 jaar. Stalagmieten staan op de grond en ontstaan doordat water op de grond valt. De restjes calciet groeien uit tot stalamieten.
Pas aan het einde van de 18e eeuw zijn de grotten ontdekt. Een lokale boer was op zoek naar z'n vee. Hij liet zich in de grot afzakken met een touw en een olielampje en kwam in een zaal terecht. Onze gids doet het licht uit zodat we ook kunnen ervaren hoe donker het destijds was met alleen een olielampje als lichtbron. We wandelen ruim 600 meter door de grot en bezoeken vier kamers. Het is altijd 18 graden in de grot.
Nog voor zonsopgang rijden we met onze auto naar het territorium van de stokstaartjes. Zij hebben een leefgebied van 3,5 bij 1 kilometer, waarin ze inmiddels meer dan 20 holen hebben. Eerst krijgen we nog een kopje koffie en zien we de zon langzaam opkomen. We wandelen naar de plek waar Devey verwacht dat de stokstaartjes ontwaken.
Afrikanen noemen een stokstaartje een meerkat. Stokstaartjes leven vooral op droge, open vlaktes. Ze leven in groepen van maximaal dertig. Een stokstaartje is 25 tot 35 cm groot, met een staart van 18 tot 25 cm. Ze wegen tussen de 500 en 1.000 gram en worden ongeveer tien jaar oud. Elk stokstaartje in de groep heeft een eigen taak. Sommige dieren zijn wachters en staan op de uitkijk. De wachters staan ook altijd wat hoger zodat ze alles goed kunnen zien. Een fluitend geluid betekent oppassen. Een blaffend geluid betekent gevaar. Alle stokstaartjes, maar ook alle andere dieren in de omgeving, rennen voor hun leven. Verder zijn er ook jagers en babysitters, die op de jongen passen als de ouders er niet zijn.
De zon komt langzaam op. De eerste zonnestralen vallen op de grond. De stokstaartjes slapen uit en laten zich nog niet zien. Pas na achten komen de eerste stokstaartjes uit een gang van het hol. Ze warmen zich op aan de zon en kijken of de omgeving veilig is. Steeds meer stokstaartjes komen naar buiten. We zitten eerste rang. Geweldig om de beestjes zo bezig te zien. Steeds verder gaan ze van het hol. Ze graven in de grond op zoek naar voedsel. Stokstaartjes eten voornamelijk spinnen, slakken en insecten. Ook hagedissen lusten ze graag, maar het favoriete maaltje is een schorpioen. Een stokstaartje klimt op een struik en houdt de wacht. We klappen de campingstoelen in en lopen met de stokstaartjes mee. Na een uurtje breken we weer op. We rijden terug naar ons hotel, waar het ontbijt al voor ons klaar staat.
Na het ontbijt bezoeken we de beroemde Cango Caves. De grotten zijn 20 miljoen jaar oud en staan bekend als Nature Wonders of the World. Er zijn twee tours te boeken: de Heritage Tour van 1 uur en de Adventure Tour die door de nauwste schachten van de grot leidt. In een paskamer kunnen we zien en proberen hoe nauw de schachten zijn. We zien ons niet kruipen door de gangen, met ook nog het risico vast te komen zitten. Zeker de postbox-doorgang klinkt onheilspellend. De Heritage Tour is meer geschikt voor ons.
Pas aan het einde van de 18e eeuw zijn de grotten ontdekt. Een lokale boer was op zoek naar z'n vee. Hij liet zich in de grot afzakken met een touw en een olielampje en kwam in een zaal terecht. Onze gids doet het licht uit zodat we ook kunnen ervaren hoe donker het destijds was met alleen een olielampje als lichtbron. We wandelen ruim 600 meter door de grot en bezoeken vier kamers. Het is altijd 18 graden in de grot.
Reacties
Een reactie posten