Willemstad

Willemstad is de hoofdstad van Curaco. De stad kent ruim 140.000 inwoners. We rijden naar de wijk Punda, nog geen kwartier rijden van onze bungalow. In de Pietermaai parking parkeren we de auto en wandelen naar de Koningin Emmabrug. De brug is de enige drijvende brug ter wereld. De pontonbrug drijft op 16 pontons.

De brug gaat net open. Verschillende boten moeten door de Sint Annabaai. De waarschuwingsbel rinkelt. Alle voetgangers op de brug lopen onverstoord door. De bel rinkelt door, de groene hekken aan weerszijden van de kaden sluiten langzaam. Mensen beginnen nu wel door te lopen en te rennen. De brug zet zich langzaam in beweging en raakt los. Een meneer trekt nog een sprint en springt naar de kant. De brug scharniert aan een kant en kan bijna helemaal open. Heel bijzonder om te zien. De boten varen langs de pontonbrug in plaats van onder de brug:

We drinken wat op het terrasje langs de kade. Er loopt een man voorbij met twee leguanen op z'n arm. Blijkbaar kunnen we op de foto met de leguanen. We doen het niet. En gelukkig ook de andere toeristen niet. Nog geen tien minuten later gaat de brug alweer open.We lopen de brug over en voelen maar een lichte deining terwijl voor het oog de brug toch behoorlijk schommelt. Als we terug lopen, gaat de brug alweer open. Aan de kleur blauw van de vlag zien we dat de brug wel tegen de 40 minuten blijft. De veerboot ligt al klaar om de mensen naar de overkant te brengen.

De Handelskade in de wijk Punda is het meest bekende en gefotografeerde plekje van Curaçao. De geveltjes zijn prachtig.

Om de hoek van de Handelskade is de drijvende markt. Curaçao ligt op ongeveer zeventig kilometer varen van Venezuela. De geïmporteerde groenten en fruit in de supermarkten zijn niet goedkoop. Venezolaanse handelaren varen met houten bootjes naar Willemstad om verse groenten, fruitsoorten en vis hier te verkopen op de drijvende markt. 

We lopen nog even rond in de wijk Punda en lopen weer terug naar de parkeergarage. Op Curacao kunnen we betalen met Antilliaanse florijnen en Amerikaanse dollars. De prijzen staan bij restaurants en terrasjes in beide munteenheden. In de parkeergarage kunnen we bij de betaalautomaten alleen met florijnen( = 0,51 euro) betalen. Bij de bemande kassa wel weer in dollars. Allee de kassa is niet bemand. Na tien minuten komt de medewerker weer aangewandeld. Ondanks de enorme sleutelbos zit er geen sleutel bij waarmee her kantoortje weer geopend kan worden. We pinnen dan maar 25 florijnen.

's Middags doen we spelletjes in ons zwembad. We gebruiken een zwemband als tafel. De tafel drijft met spelbord door het water. We spelen een paar uurtjes Mens erger je niet, schaken en Halma. Plotseling komt er een heel klein wit hondje bij het zwembad kijken, een toypoedel volgens Laura. Het beestje  is niet meer bij ons weg te slaan. Laura knuffelt en knuffelt.  Ze vindt het wel een leuk speelkameraadje voor Mickie. Uiteindelijk gaan we toch maar naar de buren, die het hondje nog niet gemist hadden.

Volgende dag      Vorige dag