Ziplinen

Zie de wildernis van Forever Florida zoals nooit tevoren – ziplinen hoog in de boomtoppen! De Zipline Safari neemt je mee op een twee en een half uur avontuur, soms op een hoogte van 55 feet en een snelheid van 25 mile! Je vliegt aan een netwerk van kabels door de bomen van Pine Flatwoods, de thuishaven van inheemse wilde dieren zoals alligators, zwarte beren, herten en de bedreigde panter. De zipsafari begint met een korte wandeling langs de Florida Trail. Onder leiding van een deskundige gids, "zip" je vervolgens onder de bomen van platform naar platform langs een systeem van zeven hoogspanningskabels en twee bruggen. Ben je klaar om te Zippen?, vraagt de website. Nou, klaar waren we er wel voor. Of ik misschien klaar ermee, want ik heb er al vaak over gedroomd met mijn hoogtevrees. Als ik naar mijn werk fietste, dan zag ik soms opeens dat hoge platform waar ik af moet stappen. Ik had de filmpjes op Youtube al ontelbare keren bekeken. En dan was het ook nog mijn idee geweest om te gaan Ziplinen ...

Het natuurgebied Forever Florida ligt voorbij St. Cloud, een autorit van bijna anderhalf uur vanuit Davenport. Op zich is het maar 53 miles, maar het gedeelte tot en met Kissimee op de US 192 houdt erg op met al die stoplichten. Er stak ook nog een schildpad de US 192 over. Hoe de schildpad het voor elkaar heeft gekregen, geen idee, maar hij is levend naar de overkant gekropen.

Schreef ik bovenin dit blog nog dat ik er misschien wel klaar mee was, nou het had niet lang genoeg kunnen duren. Het was een onvergetelijke ervaring. Ziplinen door het natuurgebied Forever Florida is geweldig. De tocht startte in een monsterbuggy. Met een trapje klim je in de wagen. De wagen brengt je na vijftien minuten bij de verzamelplaats van de Zipline. Armen en hoofd binnen boord voor de scherpe bladeren van de palmbomen en takken die over de weg hangen.


We moesten ons eerst aankleden. Eerst doe je een harnas aan, riemen strak om buik en benen. Je plaatst dan de hanglijn aan het harnas en vervolgens het karabijn. Helm op en wandelen naar de eerste toren. De eerste toren is 35 feet hoog, zeven trappen van acht treden. Eigenlijk is het beklimmen van de torens het engst. De leuningen bewegen bij iedere stap die je zet. Hoe meer mensen op weg naar het platform waren, hoe meer de toren bewoog. Stapje voor stapje klom ik naar boven. Niet naar beneden kijken, niet naar boven kijken, niet opzij kijken. En eindelijk boven, wacht je op een open roosterplatform op de anderen. Zodra je je eerste voet op het platform zet, word je gezekerd (aan een kabel en aan een ander). Dus als je valt, dan val je samen. Nee hoor, de kabel is te kort om van het platform te vallen. Wel moet je langs de randen van het platform (geen reling) gaan staan, zodat iedereen op het platform past. Iedereen bleef wel heel dicht in de buurt van de twee houten palen die op het platform stonden.

Voor Karen en Laura was het te eng. Zij hebben wel de trappen beklommen maar op het platform werden zij steeds angstiger. Zij liepen samen weer terug. Met z’n vijven hebben we de tocht vervolgd. Een voor een zip je naar de overkant. Je moet daarvoor wel het platform afstappen en de diepte negeren. De mannen stapten er zonder enige schroom af (althans ze deden net alsof). Ik heb nog wel een paar seconden aan de rand van het platform staan twijfelen, maar de uitdaging was groter.


Ik ben het platform vooraf afgestapt en zweefde tussen de bomen naar het volgende platform. De landing was nog niet echt geweldig. Je bent blij dat je het platform durfde af te stappen, onderweg weer goed bent gedraaid zodat je gezicht op het volgende platform gericht is en dan moet je ook nog je knieën omhoog doen, een touw pakken en aan het touw trekken om af te remmen. Ik ben multitasking, maar nu even niet. Bij ieder platform ging het beter, maar de eerste twee keer ben ik letterlijk opgevangen door de gids. Met mijn snelheid en gewicht gooide ik hem tegen de houten paal. Wat zal hij een blauwe plekken hebben. Gelukkig (voor mij, niet voor hem) was ik niet de enige.

Er zijn in totaal negen platforms, zeven ziplines en twee bruggen. Je zipt een halve mile door de bomen. De tocht bestaat uit twee gedeeltes. De eerste drie platforms staan vlak bij elkaar. Na het laatste platform zip je naar de grond. Daar kregen we gekoeld water. Vervolgens beklim je het tweede platform dat nog hoger is: 55 feet (9 trappen). De zips zijn dan iets langer. Je zweeft ook nog over alligator George die rustig in het water wacht tot je naar beneden valt. Leuke gidsen hadden we toch. Om op sommige platforms te komen moet je over een brug lopen. De brug is gebouwd uit een paar verticale planken, maar blijkbaar hadden ze niet genoeg hout, waardoor je een paar keer over een gat moet stappen. Natuurlijk ben je dan ook gezekerd. Ook deze bruggen hebben we getrotseerd. Drijfnat van het zweet stonden we na twee uur weer op de grond.

We waren net op tijd terug. Nadat we het harnas weer hadden terug gehangen, kwam er weer een welbekende regenbui over. Op de terugweg hebben we nog een broodje gegeten bij Subway. En zometeen gaan we weer barbecuen aan het zwembad. We zitten weer helemaal in de vakantiestemming en genieten volop van Florida. Ben hoest nog een beetje, maar verder gaat het prima met hem. Hij heeft dan ook volop gezipt vandaag.


Reacties

  1. Een gweldige ervaring lijkt het mij, had het ook graag gedaan, maar mijn wederhelft zag dit niet zitten. Leuk om via jullie het toch een beetje te beleven!
    groet Christa

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk lijkt me dat maar als ik daar sta durf ik niet met mijn hoogtevrees.
    Fijn dat het met Ben ook wat beter gaat.

    Connie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het ziet er geweldig uit, is dus iets om te onthouden!
    Dubbel zo leuk natuurlijk omdat Ben ( op een kuchje na) ook weer heerlijk kan meegenieten van zijn vakantie.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een mooi avontuur! Soarin' maar dan The Real Stuff....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat stoer van je Jeanette, en direct je hoogtevrees overwonnen. Nou Bryan, nu durf je toch wel van de Euromast te abseilen? Fijn om te zien dat Ben ook van de partij was. Een dikke zoen voor jullie allen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. heerlijk dat Ben er weer (bijna) helemaal bij is. En wat een avontuur. Mij had je niet zo gek gekregen. Dapper hoor!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Golden Circle (dag 1)

Onze snorkeltochten op Bonaire

Inscheping